وبلاگ رسمی عبدالکریم قیطانی فر

از فراز ستونهای سنگی تندیس ها به زیر آیید قامت تنتان بی مغز  وقتی از نغز مغز تنِ من وجبی بلندتر  خواب زمستانی را رها مرا وارهانید  از اسارت  از قفسی که درش انگشتها اشاره می کُشند تندیسها بر پا  مُردگان بی گور  پچ پچِ اندیشه ها کفن پیچ شبا هنگام در اشاره ام دفن کرده اند دیگر از بیهوده ایستادن بیزارم غازها حتی وقتی  به اسارت ایشان درآمده اند.   شاعر قیطانی فر ششم خرداد ۱۳۹۴ وبلاگ رسمی عبدالکریم قیطانی فر...

شکارچی کلمات فریادش کاباره کاباره چینِ دامنها می شودرقاصک ها چپ خیالک های تو خالیمست می بافندهجله هایی را که در پشت سرچال کرده بودندهمه حرف می شدندتا جیب های خالی از سر و کول تریبون ها بالا بروند.. وقتی تیتر اولین دیوار به نام کسی باشد که حرف هایش افتاده باشند تا ایشان صندلی های خالی رابا نام دیگری پر کنندیا ایشان دیگری که بند نقابش رالای دفتر خاطرات دیگری جا می گذاردو دیگری رابا صدای دیگری صندلی می شوندتا یکی یکی سر تکان بدهندبلند بشوندتشویق کنندکسی را که شبیه خودشان با صندلی دیگری می رقصید. شاعر: کریم قیطانی فرد شعر سبز     وبلاگ رسمی عبدالکریم قیطانی فر...